Boottocht
We staan met z'n allen aan de kade, de fotogroep heeft een boottocht gepland. Voor ons ligt de Olympia, 32 meter lang. Samen met oud-leden maken wij ons klaar voor een dagje op het water. Het is nog begin augustus, maar van een stralende zomer is helaas geen sprake.
Toch zijn we - en hoe kan het ook anders? - optimistisch. Rond het middaguur varen we vanaf de Zijldijk in Leiderdorp een route die ons zal leiden langs Kouderkerk, Hazerswoude, Alphen aan den Rijn, Woubrugge, Oude-Wetering, Rijpwetering en Oude Ade. We varen onder andere over de Zijl, de Oude Rijn, De Ringvaart en via de Kaag weer terug naar Leiderdorp. Aan boord kunnen we genieten van een lekkere kop hollandse soep en een bolletjeslunch met kroket. Net na vertrek krijgen we een kopje koffie.
Fotograferen vanaf een boot is niet eenvoudig. Het landschap lijkt rustig voorbij te glijden, maar wanneer je door je zoeker kijkt en probeert een mooie shot te maken, merk je dat je niet te lang mag treuzelen. Pittoreske molens en idyllische landschappen komen en gaan voordat je er erg in hebt.
Ook het weer zit niet mee. Op een van de koudste zomerdagen van 2011, daalt het kwik tijdens onze tocht tot een huiveringwekkende 9 graden. De wind steekt op en samenzwerende wolken besproeien ons met hun hoon. Dapper varen we verder.
We laten het hoofd er niet bij hangen. De boot word haast het weiland opgewaaid; stug zetten we door.
Wanneer we weer aanmeren bij ons punt van vertrek, ditmaal vanaf de
andere kant, hebben we de storm getrotseerd. Een flauw zonnetje heeft
zich aangediend en schijnt tevreden op ons neer. Trots en fier kijken we
elkander aan:
"Ik vond het heel goed, het was mooi en gezellig!"
"Ondanks het tegenzittende weer vallen de foto's mee, ze zijn erg mooi."
"Het was heerlijk om te varen!"
"Wat spannend fotograferen, zo vanaf een boot!"
"Nog een fijne zomer!"
Met een goed gevoel keren we huiswaarts.
Na de zomer ontmoeten we elkaar weer in het lokaal van de fotogroep. Met plezier blikken we terug op die zonderlinge dag in augustus, toen het water ons tegemoet kwam van alle kanten en de indrukken nauwelijks bij te houden waren. In het heetst van de strijd, varend door het groene hart, 'klikten' we erop los. Weken later, in alle rust in ons verduisterde lokaal, kijken we, ontspannen genietend van een kopje koffie, naar de beelden die we hebben gemaakt.
We hebben een hoop meegemaakt -die dag- en zijn er ongeschonden uitgekomen. Onze foto's zijn mooi, indrukwekkend, onze herinneringen tijdloos, machtig.
Vanaf het vaste land horen we de weemoedige roep van het water. Binnenkort varen we weer uit...
AvD